Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας, κατά τις οποίες αναπολούμε το παρελθόν μας, σκεφτόμαστε πόσο θα θέλαμε να βιώσουμε ξανά κάποιες καταστάσεις και προσπαθούμε με κάθε τρόπο, να τις αναβιώσουμε. Ζώντας στο παρελθόν όμως, χάνουμε όλο μας το Παρόν.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Διότι έχουμε ανάγκη από ενέργεια.
Μας "λείπει" κάτι.
Μας "λείπει" η εσωτερική γαλήνη. Και που θα βρούμε ενέργεια λοιπόν, για να καλύψουμε αυτό το κενό; Σε όμορφες στιγμές του παρελθόντος. Γιατί εκεί ξέρουμε ότι υπήρξε κάποτε αυτό που αναζητάμε. Φαντάζει πιο *εύκολο* λοιπόν να πάρουμε από εκεί ενέργεια, γιατί για να τη βρούμε στο Παρόν μας, εφόσον μας λείπει, δεν χρειάζεται να γίνει κάποιου είδους "δουλειά";
Όταν μία πόρτα κλείνει, μένουμε προσκολλημένοι και την κοιτάμε, αναπολώντας με θλίψη την "πηγή ενέργειας" που χάσαμε.
Όμως, αν κοιτάξουμε καλύτερα, θα δούμε ότι μία άλλη πόρτα έχει ανοίξει, μεγαλύτερη, καλύτερη, ομορφότερη! Ακόμα όμως και αν δεν διακρίνουμε κάποια "καινούρια" πόρτα, θα δούμε το πόσα όμορφα πράγματα, πόσες δυνατότητες, υπάρχουν τριγύρω μας.
Το χθες, είναι κάτι νεκρό.
Γεννήθηκε, έζησε, πέθανε.
Αν προσπαθήσουμε να το ξαναζήσουμε, δεν θα τα καταφέρουμε.
Είναι σαν να ξεθάβουμε ένα άψυχο σώμα για να κάνουμε κάτι που κάναμε όσο βρισκόταν εν ζωή, το οποίο μας πρόσφερε ενέργεια, πχ να πάμε για έναν καφέ στο αγαπημένο μας στέκι.
Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα όμως μιας τέτοιας κίνησης; Δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε, το αντιλαμβανόμαστε.
Κάθε στιγμή, είναι μοναδική. Ποτέ δεν θα είναι ίδια και ποτέ δεν θα την ξαναζήσουμε. Μπορεί ενδεχομένως να βιώσουμε ξανά μια παρόμοια στιγμή, η Ενέργειά της όμως θα είναι εντελώς διαφορετική.
Να θυμόμαστε να ζούμε στο ΤΩΡΑ. Όχι στο παρελθόν, όχι στο μέλλον, αλλά στο ΤΩΡΑ. Στο ΤΩΡΑ και στις στιγμές του κρύβεται η μαγεία που αναζητάμε.
«Έχοντας ξοδέψει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου στην προσπάθεια να ξαναζήσω το παρελθόν ή την εμπειρία του μέλλοντος προτού καν έρθει, πιστεύω πλέον ότι, ανάμεσα σ αυτά τα δύο άκρα, υπάρχει η εσωτερική γαλήνη.»
Namaste, αγαπημένοι μας Άνθρωποι ♥
Διαβάστε επίσης: Προσκόλληση στο Παρελθόν
