"Υπάρχουν εκατοντάδες μονοπάτια προς την κορυφή του βουνού και όλα οδηγούν στο ίδιο μέρος, οπότε δεν έχει σημασία ποιο μονοπάτι θα επιλέξεις. Το μόνο άτομο που σπαταλάει το χρόνο του, είναι αυτό που τρέχει γύρω από το βουνό, λέγοντας σε όλους ότι το μονοπάτι τους είναι λάθος".
Στη σημερινή εποχή, το να ασχοληθεί κάποιος με τον εσωτερισμό, την πνευματικότητα, κ.λπ, με σκοπό την αυτογνωσία και την εξέλιξή του, είναι πραγματικά πιο εύκολο από κάθε άλλη εποχή. Χιλιάδες βιβλία διαθέσιμα, εκατοντάδες μονοπάτια διδασκαλιών, "γκουρού", κ.ο.κ, είναι διαθέσιμα τριγύρω μας. Εκτός αυτού, οι ίδιοι οι άνθρωποι είναι πιο ανοιχτοί και δεκτικοί σε όλα αυτά και αυτό είναι κάτι που βοηθάει να δεχθούν πιο εύκολα όλες αυτές τις πληροφορίες.
Παράλληλα όμως, συνέβη κάτι. Η τάση του ανθρώπου για τέτοιου είδους αναζητήσεις αυξήθηκε, χωρίς συγχρόνως να γίνεται η απαραίτητη εσωτερική δουλειά για την κατανόηση του Εγώ, με αποτέλεσμα, μεγάλο μέρος των ανθρώπων να χρησιμοποιεί όλη αυτή τη διαθέσιμη γνώση ‑ασυνείδητα και μη- για να θρέφει το Εγώ του. Το παράδοξο ποιο είναι; Ότι η κατηγορία αυτών των ανθρώπων δεν δύναται να δει την παγίδα στην οποία έχει πέσει.
Πως θα καταλάβουμε εάν έχουμε πέσει σε αυτή την παγίδα ή εάν το μονοπάτι/ομάδα που ακολουθούμε βρίσκεται μέσα στην άγνοια και στην πλάνη;
Μερικά από τα σημάδια είναι τα εξής:
- Παρουσία της αίσθησης "το δικό μου μονοπάτι είναι το σωστό, το καλύτερο, κλπ".
- Παρουσία της αίσθησης "εγώ ξέρω καλύτερα, αυτός/αυτή δεν ξέρει τίποτα".
- Παρουσία της αίσθησης "αυτά που διδάσκει ο τάδε ή η τάδε ομάδα, είναι ανοησίες".
- Παρουσία της αίσθησης "δεν έχω βιώσει κάτι τέτοιο, άρα είναι αδύνατο να συμβεί αυτό που περιγράφει".
- Παρουσία συγκρούσεων και διαφωνιών σε συζητήσεις, αναγνώσεις κειμένων, κ.ο.κ.
Και αυτό είναι κάτι στο οποίο θα θέλαμε να σταθούμε λίγο παραπάνω, καθώς θεωρούμε ότι είναι ένα από τα βασικότερα αίτια, αλλά ταυτόχρονα και η "έξοδος" αυτής της παγίδας.
Όταν συμμετέχουμε σε μία συζήτηση ή όταν διαβάζουμε κάτι τέτοιου περιεχομένου, ο σκοπός είναι το μοίρασμα των εμπειριών, των βιωμάτων και των διαπιστώσεων του καθενός από το δικό του μονοπάτι. Αυτό που συμβαίνει 9 στις 10 φορές όμως, είναι η σύγκριση των μονοπατιών. Ο πνευματικός Εγωισμός μπαίνει στη μέση και αρχίζει να "φιλτράρει" αυτά που ακούει/διαβάζει. Υπεροψία, αλαζονεία, περηφάνια, είναι μόλις λίγα από αυτά που εμφανίζονται εκείνη τη στιγμή.
Τότε όμως είναι που πρέπει να προσέξουμε.
Αυτό που χρειάζεται να γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι απλώς να "ακούμε" ή απλώς να "διαβάζουμε".
Τόσο απλό και τόσο δύσκολο ταυτόχρονα!
Ας ακούσουμε απλώς το συνομιλητή μας και ας πάρουμε τα λόγια του ως.. "τροφή για σκέψη για το σπίτι".
Ας διαβάσουμε αυτό το κείμενο ή αυτό το βιβλίο και ας δούμε κατά πόσο έχει κάτι να μας προσφέρει.
Ακόμα και τότε όμως, χρειάζεται προσοχή.
Ακόμα και τότε, χρειάζεται να εξετάσουμε χωρίς Εγώ τα όσα ακούσαμε/διαβάσαμε.
Αν κάτι από αυτά μας βρίσκει "σύμφωνους", ας εκφράσουμε την Ευγνωμοσύνη μας, καθότι μόλις μας δόθηκε μία επιβεβαίωση εξ' ουρανού ότι υπάρχουν συνάνθρωποί μας με παρόμοια βιώματα.
Αν κάτι από αυτά όμως δεν μας βρίσκει "σύμφωνους", ας το αφήσουμε απλά στην άκρη και ας συλλογιστούμε: "γιατί διαφωνώ με αυτό ή γιατί με ενοχλεί αυτή η δήλωση;" και τότε, ένα ακόμη βήμα προς τη βαθύτερη αυτογνωσία μας θα έχει συμβεί.
Υπάρχουν εκατοντάδες μονοπάτια και όλα οδηγούν στον ίδιο προορισμό.* Ο κάθε άνθρωπος είναι "διαφορετικός" και για αυτόν ακριβώς το λόγο υπάρχουν τόσα διαφορετικά μονοπάτια. Και αυτό είναι καλό. Γιατί έτσι όλοι έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν στην εσωτερική τους εξέλιξη.
Προσοχή όμως. Δεν εννοούμε ότι και τα μονοπάτια που υπάρχουν εις βάρος των ανθρώπων και που προκαλούν "κακό" αντί για "καλό", πρέπει να είναι αποδεκτά. Αυτό όμως και το τι πρέπει να κάνουμε εάν συναντήσουμε ένα τέτοιο μονοπάτι, αποτελεί ξεχωριστό θέμα προς συζήτηση.
Namaste, αγαπημένοι μας Άνθρωποι ♥
Διαβάστε επίσης: Πνευματική Καθοδήγηση και Δάσκαλοι
*Συνειδητοποίηση μετά από περίοδο διεύρυνσης συνειδητότητας:
Ο προορισμός στον οποίο αναφερόμαστε δεν είναι Ο προορισμός, η επονομαζόμενη "Φώτιση", η ένωση με το Θείο, η "επίτευξη" της Χριστικής Συνειδητότητας μέσα μας, το βίωμα του Ενός Ανθρώπου.
Όλα τα μονοπάτια οδηγούν σε έναν κοινό προορισμό, ο οποίος περιλαμβάνει την εσωτερική διαύγεια, την αυτογνωσία, την ηρεμία. Την κατανόηση της Ενέργειας, την κατανόηση του κόσμου στον οποίο βρισκόμαστε και των ψευδαισθήσεών του, κ.λπ. Για να πάει όμως κάποιος πέρα από αυτό το σημείο, δεν υπάρχουν πολλά και διάφορα μονοπάτια. Αν εξετάσουμε έναν x αριθμό μονοπατιών, θα δούμε πολλά κοινά και σύντομα, θα συνειδητοποιήσουμε ότι, όλα τα μονοπάτια, στο "τέλος" τους ενώνονται. Απλώς, η πλειοψηφία των ανθρώπων αρέσκεται στο σημείο που βρίσκεται στο μονοπάτι που έχει επιλέξει, με αποτέλεσμα να συντελείται αποκρυστάλλωση εντός τους.
