Ασχέτως θρησκείας, πεποιθήσεων και πιστεύω, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, όλοι γνωρίζουμε γεγονότα από τη ζωή του Ιησού, με πιο γνωστά τη Σταύρωση και την Ανάσταση. (Στον οποίο η αναφορά μας γίνεται ως έναν Διδάσκαλο και όχι υπό το πρίσμα της δογματικής θρησκείας του χριστιανισμού).
Μέσα από τις παραβολές του και τις διδασκαλίες του προσπάθησε να αφυπνίσει τους ανθρώπους.
Όμως μεγάλο μέρος των ανθρώπων ενοχλήθηκε. Λέγεται μάλιστα ότι, ο λόγος που τον σταύρωσαν, ήταν επειδή δεν άντεχαν να βλέπουν τα λάθη τους. Γιατί μέσα από τα λόγια του, ο ίδιος γινόταν καθρέπτης τους, με αποτέλεσμα να έρχονται αντιμέτωποι με τις σκιές μέσα τους, τα "λάθη" τους, το σκοτάδι τους, κλπ. Το Εγώ τους, αντιδρούσε.

Σήμερα, τα πράγματα δεν είναι και τόσο διαφορετικά. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τις εσωτερικές τους Σκιές και αν κάποιος, κατά λάθος και μη, γίνει καθρέπτης τους, τον εκδιώκουν. Τον χλευάζουν. Τον "σταυρώνουν".

Ας μη φοβόμαστε. Ας μη φοβάστε να εκφράσουμε την Αλήθεια μας, όταν αυτή αντιτίθεται στη μάζα και στην κοινωνία.
Ας μη φοβόμαστε να γίνουμε καθρέπτης των ανθρώπων μέσα από τα λόγια μας και τις πράξεις μας, πάντα όμως με όμορφο, ήρεμο και ευγενικό τρόπο. Και πάντα με Διάκριση, στο που μπορούμε να πούμε ή να δείξουμε κάτι. Ακόμα και τότε όμως, ενδέχεται η Διάκρισή μας ναι μεν να ήταν σωστή, αλλά να αποδείχθηκε ότι το άτομο στο οποίο προσφέραμε κάποια λόγια, να αρχίσει να αντιδράει. Ας μη φοβάστε το ενδεχόμενο να εκδιωχθούμε και να "σταυρωθούμε", γιατί ακόμα και τότε, θα επιστρέψουμε.

Τότε θα συμβεί η Εσωτερική Ανάσταση.

Θα "αναστηθούμε" και ο Ανώτερος Εαυτός μας θα είναι ο οδηγός μας.

Πέραν αυτών, αυτές τις μέρες ευχόμαστε συνεχώς "καλή ανάσταση". Ας αναρωτηθούμε όμως.
Είμαστε πρόθυμοι να "σταυρώσουμε" το Εγώ μας και να "αναστηθούμε"; Είμαστε πρόθυμοι να αποδεχθούμε τις σκιές μας, τα "λάθη" μας, να αφήσουμε το Εγώ μας στην άκρη και να επιτρέψουμε στον Ανώτερο Εαυτό μας να εκδηλωθεί; Είμαστε πρόθυμοι να αντικρίσουμε το εσωτερικό μας σκοτάδι και να περιπλανηθούμε στον "Κάτω Κόσμο"; Στον κόσμο του υποσυνείδητού μας, στον κόσμο των σκιών μας; Γιατί η *Ανάσταση*, έχει σαν προϋπόθεση αυτό το "πέρασμα".

Ο Ιησούς και ο κάθε Ιησούς ανά τους αιώνες, μας έδειξε μία πόρτα. Το να ενθυμούμαστε αυτή την υπόδειξη και να θεοποιούμε το χέρι που την έδειξε, είναι το πιο εύκολο και το πιο απλό.
Το να ξεκινήσουμε όμως το δικό μας εσωτερικό ταξίδι, ώστε να ανακαλύψουμε και μόνοι μας πλέον αυτή την πόρτα και να τη διαβούμε, είναι το δύσκολο, αλλά και το ουσιώδες. Γιατί εκεί συμβαίνουν όλα τα θαύματα, εκεί κρύβεται όλη η μαγεία, που ο άνθρωπος τόσο λαχταράει να βιώσει. Στη Χριστοποίηση του Εαυτού και στην εκδήλωση του Ενός Ανθρώπου.

Namaste, αγαπημένοι μας Άνθρωποι ♥