Γιατί κρίνουμε; Είναι συχνό φαινόμενο στην εποχή μας το να κρίνουμε και να σχολιάζουμε συνεχώς τις ζωές άλλων ανθρώπων, γνωστών και αγνώστων. Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτήν τη συμπεριφορά;
Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό, είναι επειδή τις συγκρίνουμε με τις δικές μας.
Όταν κρίνουμε ότι είναι "χειρότερες" από τη δική μας, δεν είναι αλήθεια το ότι τις σχολιάζουμε με συμπόνια, όμως με μία αίσθηση ανωτερότητας;
Όταν κρίνουμε ότι είναι "καλύτερες" από τη δική μας, δεν είναι αλήθεια ότι τις σχολιάζουμε αρνητικά; Αν το συλλογιστούμε εις βάθος, ένα από αυτά που θα δούμε, είναι ότι σε τέτοιες στιγμές, προσπαθούμε να πείσουμε τους άλλους ‑σε μια προσπάθεια να πείσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό- ότι είμαστε καλύτεροι, ανώτεροι, ότι γνωρίζουμε καλύτερα, κ.λπ.
Ας προσπαθήσουμε να μη σχολιάζουμε και να μην κρίνουμε τις ζωές των Αδελφών μας.
Εκτός αν διακρίνουμε κάτι ανησυχητικό ή κάτι που δεν το θεωρούμε σωστό και θέλουμε να τους το επισημάνουμε, ώστε να προσέχουν. Οπότε με όλη μας την αγάπη, αντί να σχολιάσουμε, ας προσφέρουμε το χέρι μας, το οποίο και πάλι, μόνο αν πράγματι νιώσουν ότι το χρειάζονται, θα το δεχθούν.
Κάτι εξαιρετικά σημαντικό που πρέπει να θυμόμαστε κάθε στιγμή, είναι ότι η αντίληψή μας είναι που μας κάνει να πιστεύουμε ότι μια κατάσταση στη ζωή ενός ανθρώπου είναι "ανησυχητική", λάθος, κ.λπ. Για τον άνθρωπο που τον αφορά, ενδεχομένως να μη σημαίνει και τίποτα.
Και στην τελική, ποιοι είμαστε εμείς που νομίζουμε ότι ξέρουμε τι είναι σωστό για κάποιον και τι όχι;
Αν είμαστε ικανοποιημένοι με τη ζωή μας και τις επιλογές μας, αν υπάρχει εσωτερική γαλήνη και ειρήνη, αν έχουμε αποδεχθεί πλήρως τον εαυτό μας, μαζί με όλες του τις σκιές, αν έχουμε γνωρίσει την Αγάπη προς το Όλον και το κυριότερο, εάν αφήνουμε ανοιχτό το μονοπάτι της Αυτογνωσίας μας και δεν θεωρούμε ότι έχει.. ολοκληρωθεί και δεν επιδέχεται αλλαγές, τότε η παραπάνω "ανάγκη" δεν θα εμφανιστεί.
Αν όμως εμφανιστεί, οφείλουμε να αναρωτηθούμε:
"Γιατί με απασχολεί; Γιατί με ενδιαφέρει να μάθω, να σχολιάσω και να κρίνω; Τι θα μου προσφέρει όλο αυτό;"
Η εμφάνιση αυτής της παρόρμησης, αυτής της *ανάγκης*, έχει κάτι να μας διδάξει. Κάτι για το μέσα μας, για το Είναι μας, για τη ζωή που ζούμε Τώρα. Ας αναζητήσουμε μέσα μας τι είναι αυτό και τότε, θα κάνουμε το επόμενο βήμα μας στο μονοπάτι της Αυτογνωσίας μας.
Namaste, αγαπημένοι μας Άνθρωποι ♥
Διαβάστε επίσης: Δεν Χρειάζεται να Αποδείξεις Ότι Ξέρεις
