Ο Εσωτερικός Τσιγκούνης

Όταν ακούμε τη λέξη "Τσιγκούνης", ο νους μας πάει αμέσως σε κάποιον ο οποίος δεν ξοδεύει/προσφέρει χρήματα και τα κρατάει.. σφιχτά στην αγκαλιά του για τον εαυτό του.

Ένας άνθρωπος που δεν μοιράζεται τα χρήματά του, σε υγιή πλαίσια πάντα, το κάνει επειδή φοβάται. Φοβάται μήπως ξαφνικά βρεθεί χωρίς χρήματα και τότε; Πως θα επιβιώσει;

Έχει επενδύσει επάνω στα χρήματα, τα χρήματα είναι η δύναμή του, η ασφάλειά του, χωρίς αυτά, τι θα απογίνει; Ποιος είναι; Όλη του η ζωή, έχει οριστεί από τα χρήματά του.

Και όλοι έχουμε σίγουρα δει, πού οδηγεί αυτούς τους ανθρώπους αυτή η συμπεριφορά. Τους κάνει μίζερους, αποκρουστικούς, τους απομονώνει, τους αποξενώνει.

Αν αναζητήσουμε τα αίτια που τους ώθησαν σε αυτή την κατάσταση, θα δούμε από που προέρχεται αυτή η στάση και ότι υπάρχει ένα σοβαρότερο πρόβλημα από πίσω.

Αυτού του είδους ο Τσιγκούνης λοιπόν, είναι απλώς ένα από τα πολλά είδη που υπάρχουν.

Το σημαντικότερο είδος όλων όμως και το οποίο χρειάζεται να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε, είναι ο Εσωτερικός Τσιγκούνης.

Και πάνω σε αυτό θα θέλαμε να εστιάσουμε.

Πρόκειται για τους ανθρώπους οι οποίοι δεν φυλάνε τα χρήματά τους, αλλά τα συναισθήματά τους. Συναισθήματα τα οποία αρνούνται να εκφράσουν και να μοιραστούν. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στα "άσχημα" συναισθήματα, όπως πχ το να εκφράσει κάποιος το θυμό του προς κάποιον. Αλλά σε "όμορφα" συναισθήματα και καταστάσεις, όπως τη χαρά του, την αγάπη του, την εμπιστοσύνη του, το ενδιαφέρον του, το χαμόγελό του, τα λόγια του, κ.ο.κ.

Αυτό συμβαίνει εξαιτίας κάποιου Φόβου. Και ο πιο συνήθης φόβος, είναι ο Φόβος του ότι στο τέλος, μπορεί να πληγωθούν ή/και να πληγώσουν. Τις περισσότερες φορές αυτός ο φόβος προέρχεται από κάποιο τραύμα του παρελθόντος. Κάποιες φορές, από λανθασμένες αντιλήψεις και πεποιθήσεις που υιοθέτησαν από ανθρώπους γύρω τους.

Από όπου όμως και αν προέρχεται, τα αποτελέσματα αυτού του μη-μοιράσματος, είναι ολέθρια για το Είναι τους.

Τους απομονώνουν, τους αποξενώνουν, τους κάνουν να πέφτουν όλο και πιο βαθιά σε αυτή την άβυσσο που οι ίδιοι δημιούργησαν μέσω τους φόβου τους.

Όμως δεν τελειώνει εκεί. Αυτός ο εξαναγκαστικός περιορισμός, αυτή η άρνηση έκφρασης των συναισθημάτων τους, τούς προκαλεί εσωτερική Καταπίεση. Εσωτερικές συγκρούσεις. Εσωτερικά ‑επιπλέον- βάσανα.
Η Καρδιά τους θέλει να μοιραστεί, να προσφέρει, να λάβει.
Ο Νους τους όμως αρνείται. Γιατί ο Φόβος, κατοικεί στο Νου. Γιατί ο Νους, εκλογικεύει. Και ο ανθρώπινος Νους, εν μέσω "ρίσκου", έχει την τάση να υποθέτει ‑σε έναν κόσμο απείρων πιθανοτήτων- τη χειρότερη ψυχολογική έκβαση της εκάστοτε κατάστασης για τον ίδιο τον άνθρωπο.

Και η καταπίεση μεγαλώνει. Ο Εσωτερικός Τσιγκούνης, τρέφεται.

Και ένας τεράστιος διχασμός εμφανίζεται:

"Τι να κάνω;;"

Ως αποτέλεσμα, πολλά εσωτερικά και εξωτερικά τους γνωρίσματα, διακυβεύονται. Όλα αυτά που έχουν μέσα τους να μοιραστούν, αχρηστεύονται, χάνουν τη λάμψη τους, μαραζώνουν. Όλα αυτά που έρχονται από έξω προς αυτούς, όλα αυτά τα δώρα που το Σύμπαν τους στέλνει, δεν βρίσκουν γόνιμο έδαφος, δεν βρίσκουν αποδοχή και τότε, αργά ή γρήγορα, ενδέχεται να σταματήσουν να έρχονται.

Καλοί μας άνθρωποι, είτε αναγνωρίσατε τον εαυτό σας σε κάποια από τις παραπάνω γραμμές, είτε όχι, χρειάζεται να έχουμε πάντα στο νου μας τον Εσωτερικό Τσιγκούνη. Μην τον τρέφουμε. Όλοι μας κάποτε βιώσαμε καταστάσεις που μας ώθησαν να φοβόμαστε να μοιραστούμε τα συναισθήματά μας. Και είναι πολύ εύκολο να πέσουμε στην παγίδα του.

Ο μοναδικός τρόπος όμως για να βγούμε από αυτή την άβυσσο, είναι να ρισκάρουμε.

Να κάνουμε, για ακόμη μία φορά, ένα Άλμα Πίστης.

Ας εμπιστευθούμε την Καρδιά σας, είναι πιο δυνατή απ΄όσο πιστεύουμε. Ας εμπιστευθούμε το Σύμπαν, είναι εκεί, έτοιμο να κάνει δέκα βήματα για εμάς και προς εμάς, αρκεί να κάνουμε ένα βήμα προς αυτό.

Τέλος, εάν στις παραπάνω γραμμές αναγνωρίσουμε κάποιον συνάνθρωπό μας, ας συλλογιστούμε τη συμπεριφορά του, βάσει των παραπάνω. Και την επόμενη φορά που θα τον δούμε, ας θυμηθούμε τα παραπάνω και θα οδηγηθούμε σε μία βαθύτερη κατανόηση.
Ας συμπονάμε αυτούς τους ανθρώπους, μην τους παρεξηγούμε, έχουν περάσει πολλά. Χρειάζεται να είμαστε εκεί για αυτούς και να τους προσφέρουμε απλόχερα την Αγάπη μας, ώστε να αισθανθούν ασφαλείς και να κάνουν το Άλμα που θα μεταμορφώσει τη ζωή τους.

Ακόμα και ο Εσωτερικός Τσιγκούνης, είτε είναι κάποιος Αδελφός μας, είτε εμείς οι ίδιοι, ένα πράγμα μας ζητάει: την Αγάπη μας.

Namaste, αγαπημένοι μας Άνθρωποι ♥

Διαβάστε επίσης: Η Τελευταία Συνάντηση