Ζούμε σε δύσκολες εποχές, βιώνοντας πρωτόγνωρες καταστάσεις.
Πώς να μιλήσουμε για Πνευματικές Αρχές, όταν οι Αδελφοί μας πεινάνε;
Πώς να μιλήσουμε για Συμπαντικούς Νόμους, όταν τα Αδέλφια μας παλεύουν να επιβιώσουν;
Φυσικά η 'Υπαρξή μας θα πάλλεται με τις δονήσεις του Σύμπαντος, του Λόγου και όλων των πνευματικών νόμων, όμως οι δυσκολίες που βιώνουμε είναι πολλές και έρχονται κι άλλες. Χρειάζεται να είμαστε και πρακτικά προετοιμασμένοι.
Είναι η στιγμή που η Ενότητα μεταξύ μας πρέπει να λάμψει. Δεν υπάρχει χώρος πια για εγωκεντρισμό και ατομικισμό.
Μακάριοι όσοι αντιλαμβάνονται την ανάγκη της Συνεργασίας.
Ας αφήσουμε τις φιλοσοφικές συζητήσεις και τα κηρύγματα, η Ανθρωπότητα μάς χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Και μας χρειάζεται όχι μόνο πνευματικά, μα κυρίως πρακτικά.
Ας βγούμε έξω, ας βοηθήσουμε όπου και όπως μπορούμε. Με Προσευχή, με λόγια εμψύχωσης, μα και με πράξεις.
Αν δεν μπορούμε να προσφέρουμε κάτι, ας γίνουμε τουλάχιστον το παράδειγμα.
Το κόστος διαβίωσης έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα.
Ας ξυπνήσουμε! Έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον, έχουμε ανάγκη από Ενότητα!
Ζούμε στην εποχή των μεγάλων αλλαγών· ο παλιός τρόπος αφανίζεται και στην πτώση του θα γίνουν πολλά. Ένας τρόπος αιώνες καθιερωμένος δεν πρόκειται να πέσει αμαχητί.
Ζητάμε νοσταλγικά επιστροφή σε παλαιές συνθήκες, στις οποίες βρίσκαμε ασφάλεια. Μα επιστροφή δεν πρόκειται να υπάρξει και όσο πιο σύντομα το κατανοήσουμε αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα μειωθούν οι εσωτερικές μας συγκρούσεις.
Είναι η στιγμή της προνόησης και της διάκρισης των πραγματικών μας αναγκών. Αυτό που μέχρι εχθές θεωρούσαμε ανάγκη υψίστης σημασίας, σήμερα αντιλαμβανόμαστε ότι είναι μία πλάνη.
Μα η προσκόλλησή μας είναι τόσο μεγάλη, που μας έχει τυφλώσει.
Είναι η στιγμή που πρέπει να αλλάξουμε τις συνήθειές μας· όχι για να υποταχθούμε σε όλο αυτό που συμβαίνει, μα για να επιβιώσουμε.
Η στιγμή που πρέπει να αφήσουμε επιτέλους τον παλιό μας Εαυτό να αναπαυθεί και να κάνουμε χώρο για τον καινούριο.
Είναι η στιγμή που πρέπει να βγούμε από τη φούσκα μας, να πατήσουμε καλά κάτω στη Γη και να αντιληφθούμε τι πραγματικά συμβαίνει τριγύρω μας: ο παλιός τρόπος καταρρέει.
Ας αναζητήσουμε νέους τρόπους Ύπαρξης.
Ας βγάλουμε επιτέλους τις παρωπίδες που μας φόρεσαν και ας δούμε τη μεγαλύτερη εικόνα.
Είναι τρομακτική μία τέτοια συνειδητοποίηση. Μα σύμμαχός μας μπροστά σε αυτή την τρομακτική αλλαγή, ας είναι η Ενότητα.
Χρειάζεται να έχουμε Επίγνωση, να παρατηρούμε συνεχώς το περιβάλλον τριγύρω μας, μα και τον εσωτερικό μας κόσμο.
Χρειάζεται να Προσαρμοζόμαστε, όπως προαναφέραμε, προκειμένου να επιβιώσουμε.
Χρειάζεται να Προνοούμε στην εποχή των ισχνών αγελάδων που διανύουμε, ώστε να εξασφαλίσουμε την κάλυψη των βασικών μας αναγκών, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό.
Παρατήρηση, Προσαρμογή, Προνόηση.
Τα τρία Π που χρειαζόμαστε αυτή την περίοδο, μαζί με την Ενότητα.
Είθε να βαδίζουμε στην Ατραπό της Μαθητείας Ενωμένοι.
Namaste, αγαπημένοι μας Άνθρωποι ♥
Πηγή εικόνας: Paul Akiiki
Διαβάστε επίσης: "Σήμερα, τι πρόσφερα στην Ανθρωπότητα;"