Αναζήτηση Βοήθειας

βοήθεια

Πολλές φορές αναζητάμε βοήθεια, όμως κατά την αναζήτηση αυτή, συμβαίνουν κάποια.. παράδοξα:

Το πρώτο είναι, ότι αναζητάμε βοήθεια "κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μας". Έχουμε σκεφτεί τη μορφή της, αυτά ακριβώς που θα μας παρέχει, κλπ. Το θέμα λοιπόν είναι ότι, ποτέ δεν έρχεται με τη μορφή που τη ζητάμε, γιατί πολύ απλά, τις περισσότερες φορές, πιανόμαστε από την επιφανειακή εικόνα των καταστάσεων. Η βοήθεια όμως που πραγματικά χρειαζόμαστε, αφορά τη ρίζα του εκάστοτε προβλήματος και όχι την επιφάνειά του.
Έτσι, μόλις εμφανιστεί το χέρι που ζητάμε και μας την προσφέρει, παραξενευόμαστε. Το κοιτάμε περίεργα και πολλές φορές, δυστυχώς, το αρνούμαστε. Τότε η αναζήτηση και η "μοναχική περιπλάνηση" ξεκινάει και πάλι από την αρχή.

Αυτό μας φέρνει στο δεύτερο παράδοξο.
Μία "μορφή" που δίνουμε στη Βοήθεια, είναι η βοήθεια που θα μας φέρει λύσεις και απαντήσεις. 
Η πραγματική Βοήθεια μας δείχνει πως να σταθούμε στα πόδια μας, μας δείχνει την κρυμμένη δύναμη μέσα μας, μας προσφέρει το Μίτο της Αριάδνης, ώστε να βρούμε την έξοδο από το Λαβύρινθο και όταν έρθει η στιγμή, αποχωρεί.
Η πραγματική Βοήθεια, φέρνει εσωτερική καθοδήγηση. Είναι Μαθητεία.

Το τρίτο παράδοξο είναι ότι, αναζητάμε βοήθεια, χωρίς να τη ζητάμε (και είναι μάλιστα ένα από τα πιο συχνά φαινόμενα). Περιμένουμε "κάποιον" να εμφανιστεί ξαφνικά και να προσφέρει απλόχερα το χέρι του και παρότι συμβαίνει και αυτό, πάλι το αρνούμαστε. Ο λόγος που δεν τη ζητάμε αλλά και που την αρνούμαστε, συνήθως είναι ο εγωισμός, η υπερηφάνεια, οι προκαταλήψεις, κλπ.

Εξ ορισμού, βοήθεια < βοή + θέω = τρέχω στη βοή της μάχης για να προσφέρω τις υπηρεσίες μου.

Δεν είναι παράδοξο λοιπόν, το να ζητάμε από κάποιον να τρέξει στη μάχη, στη δική μας μάχη, χωρίς να του το.. ζητήσουμε;
Ή ενώ το ζητήσαμε και "όρμηξε" στη μάχη, να μην μπορούμε να αντιληφθούμε την πραγματική φύση της μάχης και να θεωρούμε ότι δεν προσφέρει κάτι, με αποτέλεσμα να αρνούμαστε τη βοήθειά του και να συνεχίζουμε να είμαστε "μόνοι" μας σε αυτή τη μάχη;
'Η ενώ το ζητήσαμε, εμείς να καθόμαστε και να την κοιτάμε από μακριά και να περιμένουμε να τη νικήσει μόνος του; Μα τότε, πως θα αποκτήσουμε "πείρα" σε τέτοιου είδους μάχες;

Ας μην αφήνουμε εγωισμό και υπερηφάνεια να μπαίνουν στη μέση.
Ας μην αναλύουμε το πότε και με ποια μορφή θα έρθει η βοήθεια.
Ας μη σκεφτόμαστε αν θα έρθει από τους "δικούς μας" ανθρώπους ή από έναν.. Περιπλανώμενο.

Ας θυμόμαστε, ένα "χέρι βοήθειας" είναι κάθε στιγμή διαθέσιμο.
Όποτε νιώθουμε ότι το χρειαζόμαστε, δεν έχουμε παρά να βάλουμε με όλη μας την καρδιά, με όλο μας το Είναι την πιο αγνή μας πρόθεση και με μία λέξη, να πούμε στο Σύμπαν: "Βοήθεια!".
Ένα "χέρι" γεμάτο Αγάπη και προσφορές σύντομα θα εμφανιστεί. Το μόνο που θα πρέπει να κάνουμε, είναι να το *δούμε* και να απλώσουμε το δικό μας για να το πιάσουμε .

Namaste, αγαπημένοι μας Άνθρωποι ♥

Διαβάστε επίσης: Εσωτερική Φωνή και Καθοδήγηση