Άνθρωπε, ξέχασες..

Άνθρωπε,

έχασες τον εαυτό σου στον υλικό κόσμο, στον κόσμο της πλάνης και των ψευδαισθήσεων.
Ξέχασες τον αρχικό σου σκοπό και επέτρεψες στις επιθυμίες σου και τις υλικές ανάγκες σου να σε ελέγξουν..
Χάθηκες στον κόσμο της οκνηρίας, της αλαζονείας, της λαιμαργίας, της απληστίας..
Στον κόσμο της λαγνείας, της οργής, της ζηλοφθονίας..

Άνθρωπε,

ξέχασες ότι σκοπός της τροφής είναι να σου δώσει ενέργεια και να χορτάσει το πεινασμένο σου σώμα και χάθηκες στον κόσμο της Λαιμαργίας..

Άνθρωπε,

ξέχασες ότι σκοπός της ένδυσής σου είναι να προστατεύεις το σώμα σου από τις καιρικές συνθήκες και σκοπός των υλικών αγαθών, η ομαλή επιβίωσή σου..
Ξέχασες ότι η Μητέρα Γη σου παρέχει τα πάντα και επέτρεψες στο Εγώ σου να σε κάνει να πιστέψεις ότι ποτέ δεν είναι αρκετά..
Χάθηκες στον κόσμο της Απληστίας, όπου θέλεις συνεχώς περισσότερα, ενώ έχεις και με το παραπάνω όλα τα απαραίτητα..
Χάθηκες στην ψευδαίσθηση του ότι όσο στολίζεις το έξω, τόσο πιο όμορφος δείχνεις, ενώ η πραγματική ομορφιά πηγάζει από μέσα σου και το πως νιώθεις, αντικατοπτρίζεται στην ενέργειά σου και τότε, καμία σημασία δεν έχουν τα έξω..

Άνθρωπε,

χάθηκες στην ψευδαίσθηση της ατομικότητας και ξέχασες το Όλον, ξέχασες ότι είσαι ένα με όλους και με όλα και ανταγωνιζόμενος τους αδελφούς σου, χάθηκες στον κόσμο της Αλαζονείας και της Ζηλοφθονίας..
Χάθηκες στην ψευδαίσθηση ότι για όσα σου συμβαίνουν, υπεύθυνοι είναι οι άλλοι, αρνούμενος ότι εσύ ο ίδιος ευθύνεσαι για κάθε κατάσταση που βιώνεις, λόγω του ότι έχεις χαθεί και έτσι, χάθηκες στον κόσμο της Οργής..

Άνθρωπε,

ξέχασες την έννοια της ανιδιοτελούς Αγάπης, της αγνής Αγάπης και της πνευματικής ομορφιάς και χάθηκες στον κόσμο της Λαγνείας..
Ξέχασες την πνευματική σου φύση, ξέχασες τη θεϊκή σου προέλευση, έπεσες σε βαθύ ύπνο και χάθηκες στον κόσμο της Οκνηρίας..
Και όταν άρχισες να θυμάσαι αμυδρά κάτι, χρησιμοποίησες αυτό το κάτι για να στολίσεις για ακόμη μία φορά το Εγώ σου και το εκμεταλλεύτηκες προς όφελός σου και εις βάρος των αδελφών σου, με αποτέλεσμα να ξεχάσεις και πάλι..

Άνθρωπε,

ξέχασες και χάθηκες..

Όμως, Άνθρωπε, δεν έχουν όλα τελειώσει.
Ανά πάσα στιγμή μπορείς να θυμηθείς και να βγεις απ' τον κόσμο των ψευδαισθήσεων..
Και τότε, θα είμαστε εκεί για σένα.
Θα είμαστε εκεί, μέχρι να ξαναβρείς την όρασή σου, όταν το εκτυφλωτικό φως της Αλήθειας θα σου έχει στερήσει την όραση που είχες συνηθίσει.
Θα είμαστε εκεί, να σου προσφέρουμε πνευματική τροφή, γιατί για πρώτη φορά θα νιώσεις πραγματική πείνα..
Θα είμαστε εκεί, να σου προσφέρουμε πνευματική ένδυση, γιατί για πρώτη φορά θα νιώσεις πραγματική γύμνια..
Θα είμαστε εκεί, να σου προσφέρουμε πνευματική συντροφιά, γιατί για πρώτη φορά θα νιώσεις πραγματική μοναξιά..

Άνθρωπε..

Namaste, αγαπημένοι μας Άνθρωποι ♥