«Πότε θα βρω το άλλο μου μισό;»

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ακούσει/πει την παραπάνω φράση.

Από τη μέρα που γεννιόμαστε, η κοινωνία μάς πλάθει με την αντίληψη ότι κάθε ανθρώπινο ον είναι "μισό" και μόνο μέσω της εύρεσης ενός συντρόφου, του άλλου μας μισού συγκεκριμένα, θα ολοκληρωθούμε σαν άνθρωποι, σαν Υπάρξεις.

Ανέκαθεν ανά τους αιώνες η αντίληψη αυτή αποτελούσε έμπνευση για συγγραφείς, ποιητές, συνθέτες, φιλοσόφους, κλπ. Η πλειοψηφία των ταινιών, των λογοτεχνικών κειμένων, των τραγουδιών, των ποιημάτων και πολλών ακόμα μορφών τέχνης, υποστηρίζουν και ενισχύουν αυτή την αντίληψη μέχρι και σήμερα.

Αν κάποιος όμως μελετήσει αυτή τη "θεωρία" εις βάθος, θα έρθει η στιγμή που θα φτάσει σε μία κρίσιμη ερώτηση:

"Αν δεν μου είχε αναφέρει κανένας, ποτέ, την έννοια του "άλλου μισού", αν η κοινωνία δεν με μεγάλωνε με αυτή την αντίληψη, πως θα αισθανόμουν τώρα; Θα ένιωθα και πάλι μισός και την ανάγκη να βρω *το άλλο μου μισό*;"

Η απάντηση είναι, βάσει των μέχρι τώρα προσωπικών μας παρατηρήσεων και βιωμάτων, ότι όχι.
Γιατί όσο προχωράμε στο μονοπάτι της Αυτογνωσίας και "πετάμε" από πάνω μας όλα όσα μας επιβλήθηκαν, όλες τις εξωτερικές επιρροές, ανακαλύπτοντας όλο και περισσότερο τον εσωτερικό μας κόσμο και φτάνοντας βαθύτερα στο Είναι μας, στην πραγματική μας φύση, βιώνουμε κάτι το θαυμαστό.

Ξαφνικά, όλα αυτά που αναζητούσαμε έξω από εμάς, αυτά που αισθανόμασταν ότι μόνο ένα άλλο "μισό" μπορούσε να μας τα προσφέρει, τα βιώνουμε εντός μας. Ξαφνικά, ανακαλύπτουμε μία άλλη εσωτερική μας πλευρά:

Την άλλη μας μισή πλευρά.

Και τότε, έρχεται μια από τις μεγαλύτερες, μεταμορφωτικές συνειδητοποιήσεις:

"Είμαι Ολόκληρος/η".

Όταν νιώθουμε μισοί, όταν η αίσθηση του μισού βρίσκεται βαθιά ριζωμένη στο ίδιο μας το Είναι, τότε θα περάσουμε την υπόλοιπη ζωή μας πιστεύοντας ότι είμαστε μισοί. Η αλήθεια όμως είναι ότι ήμασταν, είμαστε και πάντα θα είμαστε Ολόκληροι.

Και θα ρωτήσει κάποιος, "ναι αλλά αυτό σημαίνει ότι θα προχωράμε μόνοι μας στη ζωή, χωρίς την παρουσία ενός συντρόφου;"

Αντιθέτως. Όταν 2 "ολόκληροι" άνθρωποι έρθουν κοντά, τα αποτελέσματα και η αίσθηση αυτής της "ένωσης" θα είναι πέρα από κάθε φαντασία. Θα είναι 2 "ολόκληρα" άτομα, τα οποία θα μοιράζονται στιγμές, θα μοιράζονται τις μοναχικότητές τους, τις εμπειρίες τους, τις γνώσεις τους, τα βιώματά τους, όχι από ανάγκη, αλλά από επιλογή. Δεν θα υπάρχει προσκόλληση, δεν θα υπάρχουν προσδοκίες, δεν θα εξαντλούν ενεργειακά ο ένας τον άλλον, δεν θα υπάρχουν υπόγεια συναισθήματα, απλώς θα "Είναι". Και μέσα από όλο αυτό, θα ωθούν ο ένας τον άλλον στην περαιτέρω εσωτερική/πνευματική εξέλιξή του. Θα είναι σύντροφοι-συνοδοιπόροι.

Για να γνωρίσουμε όμως αυτή την κατάσταση, πρέπει να ξε-μάθουμε όλα όσα μας έμαθε/επέβαλε η κοινωνία.

Ας μην περιμένουμε κάποιον να μας "ολοκληρώσει". Ας μην ψάχνουμε μανιωδώς το άλλο μας μισό έξω από εμάς. Βρίσκεται μέσα μας. Πάντα βρισκόταν μέσα μας και περιμένει να το ενθυμηθούμε και να ενωθούμε ξανά μαζί του. Και τότε, εάν το επιθυμούμε, μπορούμε να αναζητήσουμε κι άλλα "ολόκληρα" άτομα και από συνειδητή επιλογή, να ξεκινήσουμε μαζί ένα θαυμάσιο, καινούριο, γεμάτο μαγεία ταξίδι.

Namaste, αγαπημένοι μας Άνθρωποι ♥

Διαβάστε επίσης: Είμαστε Έτοιμοι για τον Πραγματικό Έρωτα;