Πολλές φορές ζούμε με την ψευδαίσθηση ότι πραγματικά "προσφέρουμε" στο συνάνθρωπό μας, ότι η προσφορά μας είναι Ανιδιοτελής Προσφορά. Πολλές φορές *δίνουμε* και περιμένουμε κάποιο αντάλλαγμα για αυτή μας την προσφορά, κρίνουμε πριν δώσουμε, θεωρούμε ότι μας "οφείλουν" πλέον, ότι ο δέκτης της προσφοράς μας μάς είναι "υπόχρεος", νιώθουμε σπουδαίοι, ανώτεροι, κλπ.

Ας κάνουμε λίγο πιο ξεκάθαρη την έννοια της προσφοράς:

• Εάν δίνουμε με σκοπό να πάρουμε, δεν δίνουμε πραγματικά.
  Ας δώσουμε χωρίς να περιμένουμε το οποιοδήποτε αντάλλαγμα, από κάποια αντίστοιχη προσφορά, μέχρι.. θαυμασμό για τη γενναιοδωρία μας.
• Εάν δίνουμε μόνο όταν αυτό που θα δώσουμε δεν το έχουμε ανάγκη ή δεν το χρειαζόμαστε πλέον (όταν πρόκειται για υλικά αγαθά), δεν δίνουμε πραγματικά. Ας δώσουμε και από αυτά που μας "αρέσουν" και που θεωρούμε ότι τα έχουμε ανάγκη. Γιατί κάποιος συνάνθρωπός μας, ενδέχεται να τα έχει μεγαλύτερη ανάγκη και γι' αυτόν, να είναι θέμα επιβίωσης.
• Εάν δίνουμε μόνο όταν εμείς οι ίδιοι θεωρούμε/κρίνουμε ότι ο "δέκτης" έχει ανάγκη από την προσφορά μας, όταν έχουμε "φιλτράρει" την εκάστοτε κατάσταση και τον δέκτη και αποφανθούμε ότι πράγματι, αξίζει να του δώσουμε, δεν δίνουμε πραγματικά.
  
  Ας δίνουμε χωρίς κρίση, χωρίς σκέψη, χωρίς ανάλυση, ας δίνουμε από την καρδιά μας.

Έχετε παρατηρήσει τα Καρποφόρα/Οπωροφόρα δέντρα; Δεν σκέφτονται τίποτα από όλα τα παραπάνω, απλώς προσφέρουν τους καρπούς τους και τα φρούτα τους στους Ανθρώπους.

Εάν η προσφορά δεν πηγάζει από την καρδιά μας, αλλά από το νου μας, τότε ας ξέρουμε ότι δεν δίνουμε πραγματικά.

Και ίσως αναρωτηθούμε "μα τουλάχιστον δίνω, που είναι το πρόβλημα;"
Όλοι γνωρίζουμε τη φράση "ό,τι δώσεις, θα πάρεις". Αν δίνουμε λοιπόν, ενώ συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω, πως περιμένουμε να μας δώσουν οι άλλοι με την καρδιά τους;

Είναι όπως και με την Αγάπη.

Θέλουμε περισσότερη αγάπη στη ζωή μας; Ας δώσουμε Αγάπη. Αν δώσουμε όμως "καμουφλαρισμένη" αγάπη, αγάπη που έρχεται από το νου και το Εγώ, δεν είναι αναμενόμενο ότι αυτό και θα λάβουμε;

Ας θυμόμαστε επίσης ότι, η προσφορά, δεν περιορίζεται σε χρήματα και υλικά αγαθά. Κάποιες φορές το ομορφότερο χαμόγελό μας και ένα βλέμμα μας γεμάτο αγάπη, μία καλημέρα σε έναν άγνωστο στον δρόμο που στέκεται θλιμμένος, είναι το ωραιότερο πράγμα που μπορούμε να προσφέρουμε!

"Αυτός που δίνει, να το ξεχνάει και αυτός που δέχεται, να το θυμάται"

Namaste, αγαπημένοι μας Άνθρωποι ♥