« -Κοίτα τους ανθρώπους πόσο αποφασισμένοι είναι, λόγω αυτού που αποκαλούν "νέο έτος", να αλλάξουν τη ζωή τους! Και όχι μόνο αυτό, εύχονται αυτές τις αλλαγές και σε όλους τους ανθρώπους! Δεν είναι υπέροχο;;

-Ω μα φυσικά! Και είναι πανέμορφο να βλέπεις ότι αναζητούν την αλλαγή! Όμως υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνω. Γιατί περιμένουν το νέο έτος για να δουν μέσα τους τις αλλαγές που επιθυμούν; Και όπως πάντα, όταν δεν συμβούν οι αλλαγές, φταίει το "τρέχον έτος". Μα δεν είναι το έτος που θα φέρει τις αλλαγές, αλλά οι ίδιοι, αρκεί να το ζητήσουν!

-Και από που να το ζητήσουν, αν όχι από το "νέο έτος";

-Μα από τον ίδιο τους τον εαυτό φυσικά! Και δεν χρειάζεται να περιμένουν αυτή την ημέρα για να το κάνουν!

-Χμμμ τι εννοείς; Μπορούν να ζητήσουν, να ευχηθούν για όλα αυτά και άλλες στιγμές;

-Μα γιατί να μη μπορούν; Τι κάνουν τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου; Γιατί δεν επιδιώκουν συνειδητά τις αλλαγές που θέλουν; Γιατί δεν κάνουν την κάθε τους ημέρα να θυμίζει πρωτοχρονιά;
Να ξυπνάνε το πρωί ας πούμε και να λένε "θέλω να αλλάξω αυτό στη ζωή μου" και μέχρι το βράδυ, που θα κοιμηθούν, που θα "φύγει η παλιά ημέρα και θα έρθει η καινούρια", να έχουν προσπαθήσει να κάνουν κάτι για αυτή την αλλαγή. Όχι να τη φέρουν ολοκληρωτικά, αλλά να την έχουν εντάξει σαν έννοια στην καθημερινότητά τους, να ζουν καθημερινά "μέσα" από την αλλαγή αυτή και έτσι, με τον καιρό, θα έρθει. Ή μάλλον, θα τη φέρουν. *

-Ακούγεται πολύ όμορφο! Μακάρι να το προσπαθήσουν, έστω και για λίγο! Φαντάσου πως θα αισθανθούν εάν όλο αυτό που νιώθουν την "πρωτοχρονιά", αρχίσουν να το νιώθουν κάθε μέρα!

-Ακριβώς, κάθε μέρα.. »

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται μία ακόμα από τις μεγαλύτερες πλάνες στην οποία έχει βυθιστεί η Ανθρωπότητα:

Το γεγονός ότι η ζωή μας καθορίζεται από μία αφηρημένη έννοια, την οποία αποκαλούμε "χρόνο".

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι, οι όποιες αλλαγές επιθυμούμε να συμβούν στη ζωή μας, θα συμβούν λόγω του εκάστοτε "έτους". Ωσάν το νέο έτος, ο χρόνος, είναι ένας μάγος με ένα μαγικό ραβδί, που μόλις έρθει, αυτομάτως θα αλλάξει πολλά πράγματα στη ζωή μας. Δεν περνάει καν από το νου μας ότι, για αυτές τις αλλαγές, υπεύθυνοι είμαστε αποκλειστικά εμείς οι ίδιοι και όχι ένας ανύπαρκτος παράγοντας, όπως το "έτος", ο "χρόνος".

Διότι είναι πολύ πιο εύκολο το φανταστικό μονοπάτι που θα φέρει αλλαγές, χωρίς εμείς οι ίδιοι να χρειαστεί να κοπιάσουμε. Γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα. Η όποια αλλαγή θέλουμε, είτε εξωτερική, είτε εσωτερική, απαιτεί προσπάθεια, μόχθο, αγώνα.

Η προσπάθεια όμως πηγαίνει χέρι-χέρι με έναν άλλο παράγοντα, τον παράγοντα που λέγεται Κάρμα. Κάποιες φορές, μπορεί να προσπαθούμε συνεχώς για την αλλαγή μιας κατάστασης, όμως ο Καρμικός Νόμος να μην επιτρέπει αυτή την αλλαγή, λόγω κάποιου μαθήματος που έχουμε να διδαχθούμε. Και εδώ, χρειάζεται να έχουμε Διάκριση ως προς το πότε μια αλλαγή δεν πραγματοποιείται λόγω ελλιπούς προσπάθειάς μας και πότε λόγω Καρμικού Νόμου.

Γι' αυτό, οφείλουμε να πορευόμαστε στο μονοπάτι των αλλαγών ναι μεν καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια για να αλλάξουμε, όμως έχοντας παράλληλα στο Νου μας ότι η εκάστοτε κατάσταση που βιώνουμε και θέλουμε να άλλαξει, έχει κάποιο/κάποια μάθημα/τα να μας διδάξει.

Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που αρνούμαστε να αναλάβουμε αυτή την ευθύνη, την ευθύνη της ζωής μας.

Δεν θέλουμε να μοχθήσουμε για την εκάστοτε αλλαγή και παράλληλα, δεν θέλουμε να αποδεχθούμε την ύπαρξη του Καρμικού Νόμου και του Θείου Σχεδίου, τα οποία ενδέχεται να προβλέπουν την παραμονή μας σε μια κατάσταση, με σκοπό τη Μαθητεία.

Ας καταθέτουμε συνεχώς τις επιθυμίες μας στο Σύμπαν και ας προσευχόμαστε για την αλλαγή που θέλουμε να βιώσουμε, ενώ ταυτόχρονα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, κάθε ημέρα, κάθε στιγμή, για την αλλαγή αυτή, χωρίς όμως να ξεχνάμε ότι, η κάθε κατάσταση που βιώνουμε, είναι ένας Δάσκαλος.

Όμως και αυτή η αναζήτηση του Μαθήματος, απαιτεί συνεχή εσωτερική δουλειά και προσπάθεια.

Αν η αλλαγή συμβεί, καλώς. Αν δεν συμβεί, πάλι καλώς.

Ας σταματήσουμε να προσμένουμε το "νέο έτος" , πιστεύοντας ότι έτσι θα αλλάξει η ζωή μας.

Ας σταματήσουμε να κακολογούμε και να βλασφηφούμε το "παλιό έτος" για τις καταστάσεις που βιώσαμε και τις αλλαγές που δεν συνέβησαν.

Ας σταματήσουμε να κουβαλάμε τις αλυσίδες του χρόνου, του έτους, αλυσίδες που μας κρατάνε δέσμιους σε αυτή την πλάνη.

Ας αναλάβουμε την ευθύνη της ζωής μας, ας κατανοήσουμε του Συμπαντικούς Νόμους που διέπουν την Ύπαρξη και ας πορευόμαστε με Αγάπη και Κατανόηση στις Καρδιές μας.

Ας μοχθούμε καθημερινά για την περαιτέρω εξέλιξή μας και τη διεύρυνση της Αυτογνωσίας μας.

Ο Δρόμος, είναι μπροστά μας.

Namaste, αγαπημένοι μας Άνθρωποι ♥

Διαβάστε επίσης: Επιθυμίες, Προσευχή, Υλοποίηση και Θείο Σχέδιο