Ως κουτσομπολιό ορίζεται η αργόσχολη συζήτηση ή σχολιασμός (επί το πλείστον κακόβουλος) πράξεων και ενεργειών άλλων ανθρώπων, συνήθως απόντων.

Το κουτσομπολιό αναφέρεται στα λάθη και τις αποτυχίες των άλλων. Αναφέρεται σε ντροπιαστικές ή ενοχλητικές ‑για εμάς- λεπτομέρειες, σχετικά με τις ζωές τους, χωρίς τη γνώση τους και την παρουσία τους.

Το κουτσομπολιό είναι κάτι που όλοι μας γνωρίζουμε σαν έννοια και που, όσο και να μη θέλουμε να το παραδεχθούμε, κάτι που όλοι μας έχουμε διαπράξει και πολύ πιθανό να εξακολουθούμε να διαπράττουμε καθημερινά, με ποικίλους τρόπους.

Εδώ και πολύ καιρό παρατηρούμε και μελετάμε αυτό το φαινόμενο ‑το οποίο είναι βαθιά ριζωμένο μέσα σε εμάς τους ανθρώπους- από την οπτική της ψυχολογίας, του εσωτερισμού και της Ενέργειας, καθότι δεν είναι τόσο απλό όσο νομίζαμε.

Το πρώτο πράγμα που θα μπορούσαμε να πούμε για το κουτσομπολιό, είναι το πόσο καταστροφικό είναι. Τόσο για τον πομπό, όσο και για τον δέκτη. Και λέγοντας δέκτη, δεν αναφερόμαστε μόνο στους ανθρώπους που δέχονται την ενέργεια του κουτσομπολιού, που είναι το αντικείμενο του κουτσομπολιού δηλαδή, αλλά και στους ανθρώπους που είναι παρόντες σε τέτοιες συζητήσεις και γίνονται, θέλοντας και μη, δέκτες αυτών των ενεργειών.

Ο Σωκράτης είχε πει ότι,

«Ο κακόλογος σκοτώνει την τιμή ενός ανθρώπου, ενώ ο φονιάς τη ζωή, αλλά επειδή η τιμή είναι ανώτερη από τη ζωή, η κακολογία είναι σοβαρότερη από τον φόνο, γιατί ο φονιάς σκοτώνει με μεγάλο κίνδυνο της ζωής του μόνο τους ζωντανούς, ενώ ο κακόλογος με μια κουβέντα του και με μεγάλη ασφάλεια σκοτώνει και ζωντανούς και πεθαμένους.»

Αντίστοιχο κακό προκαλείται και στον ίδιο τον άνθρωπο που ξεκινάει να κουτσομπολεύει, να κακολογεί, να κρίνει.

Με το κουτσομπολιό εκπορεύονται πολύ βαριές και σκοτεινές σκεπτομορφές, με αποτέλεσμα να επηρρεάζουμε όχι μόνο τους Αδελφούς και τις Αδελφές μας, αλλά και εμάς τους ίδιους, με άσχημο τρόπο.

Η αρχή της προσπάθειας κατανόησης αυτού του φαινομένου, βρίσκεται σε 2 βασικά ερώτηματα:

1. Πότε διαπράττουμε κουτσομπολιό;
2. Γιατί διαπράττουμε κουτσομπολιό;

Διαπράττουμε κουτσομπολιό όταν λέμε κάτι μη κολακευτικό για κάποιον. Όταν αναφερόμαστε σε λάθη, ατέλειες ή προβλήματα συνανθρώπων μας, όμως όχι από θέση Αγάπης και προβληματισμού για την πορεία τους, αλλά προκειμένου να τους κάνουμε να φανούν "κακοί". Και αυτό γίνεται προκειμένου να αντλήσουμε ενέργεια και δύναμη και να δείξουμε πόσο σπουδαίοι είμαστε, σε αντίθεση με αυτούς.

Πίσω από αυτήν τη στάση, πίσω από την ανάγκη για κουτσομπολιό και επίκριση, κρύβεται ανασφάλεια. Κρύβεται έλλειψη αυτογνωσίας. Κρύβεται δυστυχία, λύπη, έλλειψη αγάπης και δη η έλλειψη αγάπης προς τον ίδιο μας τον εαυτό.

Μόνο όταν στα πρόσωπα των Αδελφών μας αναγνωρίσουμε το δικό μας, που όλα μαζί συνθέτουν τον Έναν Άνθρωπο, θα καταφέρουμε να βιώσουμε τον ύψιστο βαθμό Ενσυναίσθησης.

Μόνο όταν κατανοήσουμε βαθιά μέσα μας, με την καρδιά μας, ότι όλοι είμαστε Ένα, θα αρχίσει να εξασθενεί το Εγρηγορός του Κουτσομπολιού και της Επίκρισης.

Ας προσπαθούμε συνεχώς να μη μπαίνουμε στο ρόλο του πομπού, όσο δελεαστικό και αν αυτό είναι πολλές φορές. Είναι πολύ εύκολο να παρασυρθούμε και να συμμετέχουμε σε συζητήσεις που αφορούν άλλους Αδελφούς και Αδελφές  μας, καθότι σε αυτές τις συζητήσεις, υπάρχει πολύ έντονη ενέργεια. Υπάρχει έξαψη μέσα σε τέτοιες συζητήσεις, υπάρχει αύξηση αδρεναλίνης, υπάρχει έπαρση. Εν μέσω τέτοιων συζητήσεων παίρνουμε αρκετή ενέργεια, όμως είναι ενέργεια "δηλητηριασμένη". Και αργά ή γρήγορα, το δηλητήριο αυτό θα αρχίσει να απλώνεται μέσα μας.

Είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσουμε τις καταστρεπτικές συνέπειες του κουτσομπολιού. Θεωρούμε ότι αν δεν μας ακούνε ή αν δεν το κάνουμε "φανερά", δεν υπάρχουν συνέπειες.

Και εδώ εμφανίζεται η οπτική της Ενέργειας, του Σύμπαντος και του Κάρμα.

Όπως έχουμε ξαναπεί, η Ενέργεια δεν γνωρίζει από τους περιορισμούς του χώρου και του χρόνου. Κάθε τι που κάνουμε, που λέμε και που σκεφτόμαστε, δημιουργεί σκεπτομορφές, οι οποίες συνήθως κατευθύνονται απευθείας στους Αδελφούς μας.

Μα αν υπήρχε μέσα μας διευρυμένη και αναπτυγμένη η αίσθηση της Αυτογνωσίας μας, δεν θα μπαίναμε στο τρυπάκι του κουτσομπολιού. Δεν θα χρειαζόταν να μειώσουμε άλλους ανθρώπους, τους συνανθρώπους μας, τους Αδελφούς μας, προκειμένου να δείξουμε ότι είμαστε ανώτεροι, δυνατότεροι, εξυπνότεροι.

Ας θυμηθούμε για ακόμη μία φορά, ότι το άδειο κάρο είναι που κάνει θόρυβο, όχι το γεμάτο.

Όμως δεν είναι η Αυτογνωσία από μόνη της, αυτό που θα μας φέρει σε θέση κατανόησης. Η Ενσυναίσθηση, είναι εξίσου σημαντική. Και εδώ, αξίζει να θυμηθούμε και κάτι ακόμα: Το γεγονός ότι δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα το τι δυσκολίες, εσωτερικές και εξωτερικές, ενδέχεται να βιώνουν οι Αδελφοί μας στο μονοπάτι τους. Δυσκολίες οι οποίες τους οδήγησαν σε μία λάθος συμπεριφορά, σε μία λάθος στάση, κ.ο.κ. Αντί να κρίνουμε λοιπόν, ας συλλογιζόμαστε:

"Μήπως η τάδε Αδελφή μου υποφέρει μέσα της;"
"Μήπως ο τάδε Αδελφός μου κουβαλάει στις πλάτες του κάποιο δυσβάσταχτο φορτίο, για το οποίο δεν γνωρίζω τίποτα;"

Για να επιτρέψουμε στον Εαυτό μας όμως να κάνει χώρο μέσα του για αυτά τα ερωτήματα, υπάρχουν 3 βασικές προϋποθέσεις:

1. Να μη θεωρούμε ότι, αυτό που βλέπουμε μπροστά μας, είναι η πραγματικότητα. Μπορεί ένας Αδελφός μας ή μία Αδελφή μας να φαίνεται "καλά", μα μέσα του/της να υποφέρει.
2. Να μη θεωρούμε ότι τα προβλήματά μας, είναι τα μοναδικά που υπάρχουν ή/και τα πιο σημαντικά.
3. Να μη θεωρούμε ότι, ενώ δεν έχουμε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα αυτήν τη στιγμή στη ζωή μας, οι υπόλοιποι Αδελφοί μας επίσης δεν το έχουν.

Είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να γνωρίζουμε τι πραγματικά συμβαίνει στη ζωή ενός Αδελφού μας. Μεγάλη θλίψη βιώνεται, όποτε Αδελφοί μας ισχυρίζονται με βεβαιότητα ότι "ξέρουν", προκειμένου να δώσουν το ελεύθερο στον ίδιο τους τον εαυτό για να κρίνει, να σχολιάσει, να κουτσομπολεύσει. Πόσο μάλλον όταν ακόμα και ο ίδιος ο άνθρωπος που υποφέρει, ενδέχεται να μη γνωρίζει το τι ακριβώς του συμβαίνει, με αποτέλεσμα να υποφέρει χωρίς κάποιο ‑κατά την αντίληψή του- λόγο.

Ας θυμόμαστε ότι ο κάθε ένας από εμάς, αντιμετωπίζει τη Ζωή και το Μονοπάτι του από ένα διαφορετικό επίπεδο αντίληψης. Αυτό που για κάποιον θεωρείται "απλό", για κάποιον άλλο ενδέχεται να αποτελεί ένα πολύ βαρύ φορτίο. Αυτό που για κάποιον στη ζωή του θεωρείται αυτονόητο, για κάποιον μπορεί να απαιτείται μεγάλος βαθμός μόχθου, άγχους κ.λπ, προκειμένου να το εξασφαλίσει.

Ας μην κρίνουμε, ας μη σχολιάζουμε, ας μη διαταράζουμε την Ισορροπία του Σύμπαντος, γιατί οι Κύριοι του Κάρμα είναι άγρυπνοι.

Είμαστε υπόλογοι για κάθε ενέργεια που εκπορεύουμε, τόσο μέσω των πράξεών μας, όσο και μέσω των λέξεων, των σκέψεων και των συναισθημάτων μας. Και το σίγουρο είναι ότι, μέσω του κουτσομπολιού και της επίκρισης, συσσωρεύουμε συνεχώς αρνητικό Κάρμα και αργά ή γρήγορα, θα κληθούμε να επαναφέρουμε την Ισορροπία.

Ενώ εμείς κουτσομπολεύουμε και κρίνουμε έναν Αδελφό μας, την ίδια στιγμή, ο ίδιος ενδέχεται να βρίσκεται σε απόγνωση, σε θλίψη, σε πόνο, χαμένος.

Ας το έχουμε στο νου μας αυτό κάθε μέρα, κάθε στιγμή.

Με το κουτσομπολιό και την επίκριση, στέλνουμε βλαβερές σκεπτομορφές. Αυτό σημαίνει, για να το περιγράψουμε παραστατικά, ότι ενώ ένας Αδελφός μας βρίσκεται κάτω, ανήμπορος και ανίκανος να σηκωθεί, αντί να του απλώσουμε το χέρι μας, τον κλωτσάμε. Αντί να του στείλουμε την Αγάπη μας και να προσευχηθούμε για το καλό του, προκειμένου να συνέλθει, του στέλνουμε μίσος και κακία, συμβάλοντας στο να παραμείνει σε αυτήν τη θέση. Όπως είπαμε, η Ενέργεια δε γνωρίζει από χώρο και χρόνο.

Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε καλά, να το περάσουμε βαθιά μέσα μας, ότι το κουτσομπολιό και η επίκριση, είναι δύο καταστάσεις βλαβερές, καταστροφικές, επίπονες.

Όσο για το ρόλο μας ως δέκτη:

Ο Δέκτης χωρίζεται σε δύο κατηγορίες.

1. Σε αυτόν που είναι παρόν σε συζητήσεις που περιστρέφονται γύρω από κουτσομπολιά.
2. Σε αυτόν που γίνεται το αντικείμενο κουτσομπολιών.

Για την πρώτη κατηγορία, λέγεται ότι «Το κουτσομπολιό πεθαίνει, όταν φτάσει στα αυτιά ενός σοφού ανθρώπου» .

Αν δεν παρασυρθούμε από την ενέργεια της στιγμής και δεν ανακυκλώσουμε την ενέργεια που πηγάζει από κουτσομπολιό, αν παραμείνουμε σιωπηλοί, ήδη θα έχουμε συμβάλει σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό στην αποδυνάμωση των σκεπτομορφών που εκπορεύονται εκείνη τη στιγμή.

Προσοχή όμως. Το να μη συμμετέχουμε σε συζητήσεις με κουτσομπολιά και επικρίσεις και να μην παίρνουμε θέση, αλλά μέσα μας να σκεφτόμαστε πόσο ανώτεροι είμαστε που δεν κρίνουμε και δεν κουτσομπολεύουμε, είναι σα να συμμετέχουμε. Ακόμα και τότε, συμβάλουμε σε όλη αυτή την κατάσταση.

Γι' αυτό και η κατάσταση του κουτσομπολιού είναι ένα δύσκολο σημείο στην πορεία ενός Μαθητή.

Γιατί είναι μία "ύπουλη" κατάσταση, η οποία δύναται να εισχωρήσει εντός του χωρίς καν να το καταλάβει.

Και είναι εδώ ακριβώς που δοκιμάζεται πολύ έντονα η πνευματική μας πειθαρχία. Γιατί, όταν βρεθούμε σε μία συγκέντρωση ανθρώπων, οι οποίοι αρέσκονται σε συζητήσεις που περιλαμβάνουν αποκλειστικά κουτσομπολιά και επικρίσεις, το να μη συμμετέχουμε, τους προκαλεί εκνευρισμό.

Ο Μαθητής, κινδυνεύει να εκδιωχθεί.

Γι' αυτό λοιπόν, όποτε βρισκόμαστε σε αυτήν τη θέση, ας μη φοβόμαστε να μη συμμετέχουμε. Ας μη φοβόμαστε ότι θα εκδιωχθούμε. Και τότε, θα έχουμε ήδη φυτεύσει ένα σπόρο στις καρδιές των Αδελφών μας.

Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι παραμένουμε πάντα αμέτοχοι. Με Διάκριση και όντας σε Εγρήγορση, μπορούμε να διακρίνουμε πότε κάποιος είναι πρόθυμος να δεχθεί μία υπόδειξη περί κουτσομπολιού και των βλαβερών συνεπειών του και πότε όχι.

Όσο για την 2η κατηγορία, το να είμαστε το αντικείμενο κουτσομπολιών, είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί. Αν μάθουμε ότι κάποιος μας έκανε αντικείμενο κουτσομπολιού, ας αναρωτηθούμε μήπως αυτός ο άνθρωπος, είναι ένας καλά καμουφλαρισμένος Δάσκαλος, που απλώς μας φέρνει στην επιφάνεια εσωτερικά τραύματα, τα οποία χρειάζονται την προσοχή μας.

Όσο περισσότερο καθαροί είμαστε μέσα μας, τόσο λιγότερο θα μας απασχολεί το αν κάποιος μας κάνει αντικείμενο κουτσομπολιού. Μα αν μας απασχολεί, έστω και στο ελάχιστο, αυτό σημαίνει ότι κάτι υπάρχει μέσα μας που ζητάει την προσοχή μας. Ας μην το αγνοήσουμε. 

Μα ταυτόχρονα, ας μην ξεγελάμε τον εαυτό μας λέγοντας, εγωιστικά, "εμένα δεν με απασχολεί αν με κουτσομπολεύουν". Γιατί ακόμα και αυτή η εγωιστική αντίδραση, κρύβει κάτι.

Αυτογνωσία, είναι και πάλι η αφετηρία, στο να μένουμε ανεπηρέαστοι από τέτοιες ενέργειες. (βλ. Καθαρισμός και Προστασία από Αρνητική Ενέργεια )

Η αναζήτησή μας σε αυτό το φλέγον θέμα συνεχίζεται, μιας και πρόκειται για ένα αρκετά περίπλοκο ζήτημα.

Η μαθητεία μας, συνεχίζεται.

Ας ασχοληθούμε με τον εαυτό μας. Όταν ασχολούμαστε με τα λάθη μας και τις ατέλειές μας, δεν μένει χρόνος να ασχοληθούμε με των Αδελφών μας.

Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας, αν αντικαθιστούσαμε το κουτσομπολιό και τις επικρίσεις με την Προσευχή.

Namaste, αγαπημένοι μας Άνθρωποι ♥

Διαβάστε επίσης: Γιατί Κρίνουμε και Σχολιάζουμε;